عفت مومنيان هرندي گفت: و با اقتدار براي زنده نگه داشتن ياد شهداي حج و اينکه بتوانم صداي مظلوميت خانواده هاي انها را به گوش مردم برسانم، آماده ام.
به گزارش
پايگاه خبري تحليلي پيرغار به نقل از
اصفهان شرق، فاجعه منا در سال ۹۵ قلب مردم ايران را در فشار قرار داد و مويد اين مطلب بود که جنايات آل سعود خائن و اربابان آمريکاييش هيچ گاه تمامي ندارد. اگر سن و سالتان به دهه ۴۰ و ۵۰ برسد، فاجعه کشتار حجاج بيت الله الحرام در سال ۶۶ هيچ گاه از خاطرتان پاک نخواهد شد؛ کشتاري که در آن صدها حاجي به دست مأموران جنايتکار آل سعود ذبح شدند و سعودي‌ها هيچ‌گاه پاسخگوي خون اين شهدا نشدند؛ فاجعه اي که معروف به جمعه خونين مکه شد.
عفت مومنيان هرندي بانوي ۶۰ ساله شرق اصفهاني بود که هنوز پس از گذشت ۳۰ سال از فاجعه خونين سال ۶۶، خاطرات کشتار حجاج را در ذهن خود مي پروراند و ارزويش رساندن صداي مظلوميت حجاج به جهانيان بود.
*واجب الحج نبوديم ولي به لطف خدا حاجي شديم
حاجيه خانم عفت مومنيان هرندي از اعزامش به حج در سال ۶۶ اين گونه گفت: ۳۱ ساله بودم که به لطف خدا راهي ديار حج شديم. هفت ماهه باردار بودم و نذر کردم که اگر مانع رفتنم به حج نشوند، انتظامات خواهران را بر عهده بگيرم زيرا شوق بسياري به انجام اين قبيل کارها داشتم و در بسيج و خدمات پشت جبهه، کمک رسان خواهران بودم و لباس براي رزمندگان مي دوختيم.
وي اظهار کرد: واجب الحج نبوديم ولي عنايت خداوند بيش از مال و دارايي بود و قسمت شد و به سوي بيت الله الحرام حرکت کرديم تا در کنار عشق زيباي بندگي با خالق خود، شاهد شهادت صدها مرد و زن هموطن باشيم و ذهنمان تصوير سخت ان روز ها را از صفحه خود پاک نکند.
مومنيان هرندي از روز حادثه اين گونه اظهار کرد: صبح روز ششم ذيحجه سال ۶۶ خيلي ها براي حضور در نماز جمعه از هتل خارج شدند ولي من و همسرم و تعداد ديگر قصدمان حضور در مراسم برائت از مشرکان بود و به اين جهت حين رفتن به نماز جمعه درد سختي احساس کردم و همين امر بهانه اي شد که به هتل بازگردم تا بتوانم در مراسم برائت شرکت کنم. بطري هاي آب براي مردم حاضر در مراسم در دست داشتم تا در گرمي هوا بينشان پخش کنم و همه سعي خود را مي کردم که بتوانم در اين راه از خدمت به حجاج کم نگذارم.
وي افزود: شعارها در برائت از آمريکاي جنايت کار بود و مراسم به خوبي پيش مي رفت. درخاطرم هست که اعلام کردند که هم‌اکنون رزمندگان اسلام در خليج‌فارس، يک بالگرد آمريکايي را ساقط کرده‌اند و اين خبر جمعيت حاضر را به وجد آورد و شعار الله اکبر سر دادند ولي اين شوق به طول نيانجاميد و حجاج ما بي‌خبر و ناگهاني کتک خوردند در حالي که هيچ کار تحريک‌آميزي نکرده بودند و درگيري در ميان نبود.
* عمق فاجعه جمعه خونين سال ۶۶ کم از فاجعه منا نبود
خانم مومنيان در حين مصاحبه سکوت غمباري کرد و گفت: عمق فاجعه جمعه خونين سال ۶۶ کم از فاجعه منا نبود و در همه موارد بي تدبيري، ددمنشي و دشمني آل سعود با حجاج ايراني به خوبي ديده مي شد.
وي تصريح کرد: پس از حرکت به زير پل هجون رسيديم و فاصله اين پل تا مسجد الحرام حدود ۲۰ دقيقه بود و به خوبي مراسم برائت دنبال ميشد ولي به تدريج درگيري ها شروع شد و ازدحام جمعيت، تيراندازي هاي مکرر و پرتاب سنگ و هر شي ديگر که فکرش را مي کنيد، باعث شد تا صحنه کشتار بسياري در آن روز به ثبت برسد ولي به دليل شکستن دوربين بچه هاي ايراني، ثبت اين حادثه فقط و فقط در ذهن حاضران در مراسم نمود پيدا کرد.
رزمنده بسيجي پشت جبهه خاطرنشان کرد: خانواده شهدا و جانبازان جلوي مراسم در حرکت بودند و ديگر مردم همراهي مي کردند ولي با شروع درگيري نيروهاي آل سعود خائن، همين خانواده ها و جوانان بودند که با دست خالي و حتي پرتاب دمپايي به سمت نيروهاي آل سعود حداکثر دفاع را از بانوان حاضر در مراسم به نمايش گذاشتند.
*جوي خون از کشتار حجاج سال ۶۶ در خيابان هاي مکه به راه افتاد
وي بيان کرد: صورت هاي خونين و دست و پاهاي روي زمين، خون هاي جاري کف خيابان و مردمي که روي هم تلنبار شده بودند، هيچ گاه از ذهنم خارج نمي شود و بدتر اينکه حتي ماموران سعودي اجازه عبور مجروحان را نمي دادند و ماشين ها در خيابان، جلوي آمبولانس ها را سد کرده بودند تا مجروحين به بيمارستان انتقال نيابند ولي در خاطرم است که با سنگ به برخي ماشين ها زدم تا از مقابل امبولانس کنار بروند، قبل از آنکه مجروحان به شهادت برسند.
مومنيان هرندي يادي از شهداي فاجعه منا در سال ۹۴ کرد و گفت: وقتي صحنه فاجعه منا را از تلويزيون مشاهده کردم، همه سختي ها و غم هاي سال ۶۶ در حج برايم زنده شد و با اقتدار براي زنده نگه داشتن ياد شهدا و اينکه بتوانم صداي مظلوميت خانواده هاي انها را به گوش مردم برسانم، آماده ام.
*دست ياري اهل بيت را حس کردم و آسيبي به بچه ام نرسيد
وي تصريح کرد: بعد از فاجعه کشتار حجاج از يک طرف پيکر شهدا روي هم افتاده و راه را بسته بود و از يک طرف انگيزه کمک رساني به مجروحان را نمي توانستم ناديده بگيرم و تا هتل با ديدن صحنه اي از مجروحيت و درخواست کمک ايرانيان، به سرعت به کمکشان مي پرداختم و اصلا احساس نمي کردم که هفت ماهه باردار هستم.
مومنيان هرندي اذعان کرد: وقتي مي ديديم که اين همه جنايت آل سعود در کشتار حجاج ايراني به نهايت خودش رسيده است براي ياري افراد از هيچ کوششي دريغ نمي کرديم و در خاطرم است که دوست داشتم پيام کشتار مسلمين را به جهانيان مخابره کنم تا عمق فاجعه براي همگان مشخص شود.
وي با اشاره به اينکه هر کس مي خواست از صحنه درگيري جان سالم به در ببرد، اذعان کرد: انگار مامورين ال سعود دست به دست هم داده بودند که نگذارند کسي از صحنه کشتار رهايي يابد و درست زماني که براي کمک به برخي خواهران آمدم، يکي از خانواده شهدا به من با صداي بلند گفت که جان خودت و فرزند درون شکمت را نجات بده تا انتقام بچه هاي ما را از کفار بگيرد.
* به عنوان جان باخته حج ۶۶ عکسم را در خوابگاه دانشگاه زده بودند
زن شجاع دوران دفاع مقدس خاطرنشان کرد: تلويزيون منزل پدرم خراب بود و به لطف خدا، خبر حادثه حج را نشنيده بودن ولي به سبب اينکه کسي از حاجي خودش خبر نداشت، بيشتر افراد فکر مي کردند که حاجي فاميلشان جزو جان باختگان است به نحوي که به سبب تشابه فاميلي من با يکي از جان باختگان، همکاران و دوستانم برايم يادبودي در خوابگاه درست کرده بودند ولي خودم زنده و سالم، در کنار يادبودم حضور يافتم.
خانم عفت مومنيان با لرزش خاصي در صدايش گفت: وقتي فاجعه منا را ديدم، همه لحظات سخت سال ۶۶ برايم زنده شد به گونه اي که شانه هايم از تعريف صحنه اي کشتار حجاج به لرزه مي افتد.
وي در پايان با تاکيد بر شعار مرگ بر آل سعود، خاطرنشان کرد: به اميد نابودي خاندان آل سعود و اربابان آمريکايي اش مي مانيم زيرا بي لياقتي آل سعود در اداره حرمين شريفين به وضوح مشخص است.